۱. روش مقاومت الکتریکی (Electrical Impedance)

مبنای عملکرد: تغییر در مقاومت الکتریکی هنگام عبور سلول‌ها از یک روزنه باریک در حضور جریان الکتریکی.

•هر پالس تولیدی: معرف عبور یک سلول.

•دامنه پالس: متناسب با حجم سلول.

•پارامترهای قابل سنجش: WBC، RBC، PLT و اندازه متوسط سلولی (MCV).

مزایا:

•دقت بالا برای شمارش.

•سریع و مقرون‌به‌صرفه.

محدودیت‌ها:

•افتراق ضعیف‌تر بین انواع لکوسیت‌ها نسبت به روش‌های نوری یا سیتومتری.

۲. روش پراکندگی نوری (Optical Scattering)

مبنای عملکرد: تابش نور (معمولاً لیزر) به سلول‌ها و تحلیل الگوهای پراکندگی نور در زوایای مختلف.

•پراکندگی در زاویه رو به جلو (FSC): اطلاعاتی درباره اندازه سلول.

•پراکندگی زاویه جانبی (SSC): اطلاعات درباره گرانولاسیون و پیچیدگی داخلی سلول.

کاربردها:

•افتراق بهتر بین نوتروفیل‌ها، ائوزینوفیل‌ها، مونوسیت‌ها و سایر لکوسیت‌ها.

•تحلیل دقیق‌تر WBC Diff.

مزایا:

•وضوح بالای افتراق بین سلول‌ها.

•امکان تحلیل ساختار داخلی.

محدودیت‌ها:

•نیازمند تنظیم دقیق اپتیکی و کالیبراسیون.

۳. روش فلوسایتومتری (Flow Cytometry)

مبنای عملکرد: عبور سلول‌ها از مقابل پرتوی لیزر به‌صورت یک به یک در جریان هیدرودینامیکی، و اندازه‌گیری ویژگی‌های نوری و فلورسانسی هر سلول.

•اندازه‌گیری‌های چندگانه: FSC، SSC و فلورسانس (در صورت رنگ‌آمیزی).

•استفاده از رنگ‌های فلورسنت: برای نشان‌دار کردن آنتی‌ژن‌ها، DNA، RNA و آنزیم‌ها.

کاربردها:

•افتراق پیشرفته‌تر بین انواع سلول‌ها و زیرمجموعه‌های آن‌ها.

•تحلیل سلول‌های نابالغ یا غیرطبیعی (مانند بلاست‌ها در لوسمی).

مزایا:

•قدرت تشخیص بسیار بالا.

•امکان اندازه‌گیری چند پارامتر به‌صورت هم‌زمان.

محدودیت‌ها:

•هزینه بالا، نیاز به مهارت بیشتر و پیچیدگی عملکرد.